Fietstocht De Lutte, door Dianne Olsman
Op zondag 18 september hebben wij met ongeveer dertig fietsers een leuke en gezellige fietstocht rondom De Lutte gefietst. Om elf uur reden we met de auto vanaf Altena in colonne naar De Lutte, werden de fietsen van de drager of kar getild en om twaalf uur begon de warming-up met lichte heuveltjes langs weilanden en door de bossen. Het weer was ons goed gezind, een zonnetje met een licht briesje, het was heerlijk fietsweer. Nabij het Lutterzand werd er gepauzeerd bij “De Lutte Hutte”. Onder het genot van koffie of thee met appel- of kersentaart en een ijsje voor de kinderen, werd er bijgepraat met buurtgenoten. Na een uurtje werd de tocht vervolgd en kreeg het ‘vals plat’ wat extremere vormen.
De fietsers met trapondersteuning fietsten met twee vingers in de …., de overige fietsers met zweet op de rug! De één werd op sleeptouw genomen, de ander had de remmen hard nodig (lees: bijna uit de bocht). We doorkruisten diverse maisvelden, passeerden boerenerven, natuur alom, voor ieder wat wils.
Op zondag 18 september hebben wij met ongeveer dertig fietsers een leuke en gezellige fietstocht rondom De Lutte gefietst. Om elf uur reden we met de auto vanaf Altena in colonne naar De Lutte, werden de fietsen van de drager of kar getild en om twaalf uur begon de warming-up met lichte heuveltjes langs weilanden en door de bossen. Het weer was ons goed gezind, een zonnetje met een licht briesje, het was heerlijk fietsweer. Nabij het Lutterzand werd er gepauzeerd bij “De Lutte Hutte”. Onder het genot van koffie of thee met appel- of kersentaart en een ijsje voor de kinderen, werd er bijgepraat met buurtgenoten. Na een uurtje werd de tocht vervolgd en kreeg het ‘vals plat’ wat extremere vormen.
De fietsers met trapondersteuning fietsten met twee vingers in de …., de overige fietsers met zweet op de rug! De één werd op sleeptouw genomen, de ander had de remmen hard nodig (lees: bijna uit de bocht). We doorkruisten diverse maisvelden, passeerden boerenerven, natuur alom, voor ieder wat wils.
Op de Tankenberg* werd er langs de weg nog een keer gepauzeerd, de flessen werden ontdopt en de bakken met worst en kaas deden de ronde. Ook werd er genoten van het mooie uitzicht vanuit het uitkijkpunt. Daarna nog een kilometertje of zes op de pedalen en we kwamen zonder calamiteiten weer bij de auto’s aan. De fietsen werden opgeladen en de colonne reed weer naar de Balderhaar. Bij Altena nog een afzakkertje, terugkijkend op een geslaagde fietstocht!
*De Tankenberg: heuvel van 85 meter hoogte nabij Oldenzaal, hoogste punt van provincie Overijssel.
*De Tankenberg: heuvel van 85 meter hoogte nabij Oldenzaal, hoogste punt van provincie Overijssel.
De foto's hieronder zijn van Hermien, Dianne, Geesje en Jan Reins.
